Կանուն՝ գործիքի նկարագրություն, կոմպոզիցիա, պատմություն, կիրառություն, նվագելու տեխնիկա
String

Կանուն՝ գործիքի նկարագրություն, կոմպոզիցիա, պատմություն, կիրառություն, նվագելու տեխնիկա

Յուրաքանչյուր ազգի երաժշտական ​​մշակույթն ունի իր ավանդույթները։ Մերձավոր Արևելքի երկրներում շատ դարեր շարունակ հնչում է լարային պոկոտ երաժշտական ​​գործիք քանուն։ Անցյալ դարասկզբին այն գրեթե կորել էր, բայց 60-ականներին կրկին հնչեց համերգների, փառատոների, տոների ժամանակ։

Ինչպես է աշխատում նախօրեին

Ամենահնարամիտը դասավորված է պարզ. Կանոնն արտաքուստ հիշեցնում է ծանծաղ փայտե տուփ, որի վերին մասում թելեր են ձգված։ Ձևը տրապեզոիդ է, կառուցվածքի մեծ մասը ծածկված է ձկան կաշվով։ Մարմնի երկարությունը – 80 սանտիմետր։ Թուրքական և հայկական նվագարանները մի փոքր ավելի երկար են և կշեռքի լարմամբ տարբերվում են ադրբեջանականից։

Կանուն՝ գործիքի նկարագրություն, կոմպոզիցիա, պատմություն, կիրառություն, նվագելու տեխնիկա

Նախաշեմի արտադրության համար օգտագործվում են սոճին, եղևնին, ընկույզը։ Մարմնի մեջ երեք անցք է փորված: Լարերի լարվածությունը կարգավորվում է կեռներով, որոնց տակ գտնվում են լիգաները։ Նրանց օգնությամբ կատարողը կարող է արագորեն փոխել հնչյունը տոնով կամ կիսատոնով: Եռակի թելերը ձգվում են 24 շարքով։ Հայկական և պարսկական կանոնը կարող է ունենալ մինչև 26 տող տող։

Նրանք դա խաղում են ծնկների վրա: Ձայնը հանվում է երկու ձեռքի մատներով լարերը պոկելով, որոնց վրա դրված է թելք՝ մետաղյա մատնոց։ Յուրաքանչյուր ազգ ունի իր կանոնը: Բասի կանոնը մտցվեց առանձին տարատեսակի մեջ, ադրբեջանական գործիքը մյուսներից բարձր է հնչում։

Կանուն՝ գործիքի նկարագրություն, կոմպոզիցիա, պատմություն, կիրառություն, նվագելու տեխնիկա

պատմություն

Հայոց կանոնն ամենահինն է։ Այն խաղացել է միջնադարից։ Աստիճանաբար գործիքի տարատեսակները տարածվեցին ողջ Մերձավոր Արևելքում, սերտորեն մտան արաբական աշխարհի մշակույթը: Նախօրեի դասավորությունը եվրոպական ցիտրա էր հիշեցնում։ Պատյանը զարդարված էր ազգային գեղեցիկ զարդանախշերով, արաբերեն գրություններով, հեղինակի կյանքի մասին պատմող նկարներով։

Աղջիկներն ու կանայք նվագում էին գործիք։ 1969 թվականից նրանք սկսեցին դասավանդել Գանոն նվագել Բաքվի երաժշտական ​​քոլեջում, իսկ մեկ տասնամյակ անց Ադրբեջանի մայրաքաղաքի երաժշտական ​​ակադեմիայում բացվեց քանոնահարների դասարան։

Այսօր Արևելքում ոչ մի իրադարձություն չի կարող անել առանց կանոնի հնչյունների, այն հնչում է ազգային տոներին։ Այստեղ ասում են. «Ինչպես եվրոպացի երաժիշտը անհրաժեշտ է համարում դաշնամուր նվագել կարողանալը, այնպես էլ արևելքում երաժշտական ​​կատարողներից պահանջվում է տիրապետել գանոն նվագելու հմտությանը»:

Մայա Յուսեֆ - Կանունի խաղացողը կատարում է Սիրիական երազանքները

Թողնել գրառում